پیشگیری از برخورد فاجعهبار سیارکها با زمین به کمک ایتوکاوا
تاریخ انتشار: ۷ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۹۴۹۰۸۸
بررسی سه ذره ریز گردوغبار (کوچکتر از قطر یک مو) که از یک سیارک ۵۰۰ متری معروف به ایتوکاوا (Itokawa) جمعآوری شده است، نشان میدهد که برخی از این سنگهای فضایی بسیار قدیمیتر و سختتر از چیزی هستند که قبلاً تصور میشد.
سیارک ایتوکاوا که به شکل بادامزمینی است در زمره سیارکهای بالقوه خطرناک طبقهبندی میشود؛ زیرا احتمال دارد به طور هولناکی به سوی زمین منحرف شود و در صورت برخورد با این سیاره آسیب چشمگیری به آن وارد کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
بنا بر اعلام «وبگاه گاردیَن» پژوهشی که بهتازگی انجام شده است، نشان میدهد که ایتوکاوا، این بالشتک فضایی غولپیکر، بیش از ۴.۲ میلیارد سال پیش شکل گرفته است؛ یعنی قدمت آن ۱۰ برابر بیشتر از سیارکهای جامد با اندازه مشابه است.
ایتوکاوا یک سیارک توده آوار (rubble pile) است. چنین سیارکهایی هنگامی شکل میگیرند که سیارکهای جامد با هم برخورد میکنند و قطعات بهوجود آمده، ساختارهای جدیدی را شکل میدهند. آنها از سنگ، گردوغبار، سنگریزه و یک فضای خالی تشکیل شده اند و اجزای مختلف آنها با کشش گرانشی در کنار هم نگه داشته میشوند.
تصور میشود طول عمر سیارکهای جامد، چند صد میلیون سال باشد و بهتدریج در اثر برخوردهای مداوم ساییده میشوند.
فرِد جوردَن (Fred Jourdan)، از استادان دانشکده علوم زمین و سیارهشناسی دانشگاه کرتین در استرالیا و یکی از محققان تیم پژوهشی، گفت: این سیارک مانند یک بالشتک فضایی غولپیکر است و بالشتکها ضربهگیرهای خوبی هستند.
سیارکهای تودهوار در برابر ضربات مداومی که با آنها مواجه میشوند، بسیار انعطافپذیر هستند و این باعث میشود احتمالاً فراوانتر از چیزی باشند که قبلاً تصور میشد؛ یعنی باید به فکر راههای جدیدی برای مقابله با برخورد چنین سیارکهایی با زمین باشیم.
مأموریت دارت (آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارک) ناسا (اداره کل ملی هوانوردی و فضای آمریکا) نشان داد میتوان سیارکهایی مانند ایتوکاوا را از مسیر خارج کرد، اما این احتمالاً به چندین سال زمان نیاز دارد.
در ابتدا، سه نمونه از گردوغبار ایتوکاوا در سال ۲۰۰۵ میلادی توسط کاوشگر هایابوسا جمعآوری شد. هایابوسا نام یک فضاپیمای بدون سرنشین ژاپنی است که توسط آژانس کاوش هوافضای ژاپن (جاکسا) بهمنظور نمونهبرداری و ارسال نمونه از سیارک ایتوکاوا به زمین طراحی و ساخته شده است.
این نمونهها پنج سال بعد به زمین بازگردانده شدند. از آن زمان تاکنون، دانشمندان آنها را به همراه صدها ذره دیگر از ایتوکاوا تجزیهوتحلیل کردهاند.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی کلينيکمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: سیارک منظومه شمسی سیارک ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۴۹۰۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زبالههای فضایی ماهواره ناسا را در آستانه نابودی قرار داد!
در یک اتفاق هولناک، قطعهای از زبالههای فضایی روسیه به ماهواره ناسا موسوم به TESS نزدیک شد و این ماهواره را در آستانه نابودی قرار داد. این حادثه خطرناک به وضوح نشان میدهد که زبالههای فضایی تا چه اندازه میتوانند برای فضاپیماها خطرناک باشند. - اخبار ویژه نامهها -
به گزارش خبرنگار فضا و نجوم خبرگزاری تسنیم، در یک اتفاق هولناک، قطعهای از زبالههای فضایی روسیه به ماهواره ناسا موسوم به TESS نزدیک شد و این ماهواره را در آستانه نابودی قرار داد. این حادثه خطرناک به وضوح نشان میدهد که زبالههای فضایی تا چه اندازه میتوانند برای فضاپیماها و ایستگاههای فضایی خطرناک باشند.
در تاریخ 23 آوریل 2024، ماهواره TESS ناسا که به منظور جستجوی سیارات فراخورشیدی طراحی شده است، با قطعهای از زبالههای فضایی روسیه به نام BL0002B به شدت نزدیک شد. این اتفاق میتوانست منجر به برخورد و نابودی ماهواره TESS شود.
خوشبختانه، با انجام مانورهای اضطراری، ماهواره TESS توانست از برخورد با زبالههای فضایی روس فرار کند. با این حال، این حادثه خطرناک زنگ خطری برای ناسا و دیگر آژانسهای فضایی به شمار میرود.
زبالههای فضایی شامل قطعاتی از ماهوارهها، موشکها و دیگر اجرام ساخته دست بشر هستند که در مدار زمین رها شدهاند. این زبالهها با سرعتی معادل 29 هزار کیلومتر در ساعت در مدار زمین حرکت میکنند و میتوانند به شدت به فضاپیماها و ایستگاههای فضایی آسیب برسانند.
یک تکه زباله فضایی جمعه با ماه برخورد میکنددر حال حاضر، هزاران قطعه زباله فضایی با قطر بزرگتر از 10 سانتیمتر در مدار زمین وجود دارد. میلیونها قطعه زباله فضایی با قطر کوچکتر نیز در مدار زمین وجود دارند که اگرچه به تنهایی نمیتوانند آسیبی جدی وارد کنند، اما در صورت برخورد با فضاپیما میتوانند منجر به آسیبهای جدی شوند.
ناسا و دیگر آژانسهای فضایی در حال تلاش برای یافتن راهحلهایی برای مشکل زبالههای فضایی هستند. یکی از راهحلها، جمعآوری زبالههای فضایی از مدار زمین است. راهحل دیگر، طراحی فضاپیماها و ایستگاههای فضایی به گونهای است که در برابر برخورد با زبالههای فضایی مقاومتر باشند.
حادثه نزدیک شدن ماهواره TESS به زبالههای فضایی روس، نشاندهنده خطرات فزاینده زبالههای فضایی برای فعالیتهای فضایی انسان است. یافتن راهحلهای مناسب برای این مشکل، امری ضروری است تا از بروز فاجعههای فضایی در آینده جلوگیری شود.
انتهای پیام/